Κάθε στιγμιότυπο οθόνης (screenshot), κάθε σημείωση «για παν ενδεχόμενο», κάθε αποθηκευμένη ανάρτηση από τη ζωή κάποιου άλλου—όλα συσσωρεύονται. Οι αναμνήσεις αυτές σε ψηφιακή μορφή, τροφοδοτούν με άγχος το μυαλό σας.
Τα κινητά τηλέφωνα δεν είναι πλέον απλά εργαλεία, αλλά προέκταση του μυαλού και της σκέψης μας. Αρκετές φορές, συνεχίζουν να μας θυμίζουν πράγματα που θα έπρεπε να ξεχάσουμε, υπό φυσιολογικές συνθήκες. Φυσιολογικές συνθήκες όμως που ανήκουν στο παρελθόν για πολλούς.
12 πράγματα που, αν τα αποθηκεύετε στο τηλέφωνό σας, μπορεί να σας προκαλούν κρυφά περισσότερο άγχος από ό,τι συνειδητοποιείτε:
- Παλιές συνομιλίες
- Στιγμιότυπα οθόνης τα οποία ποτέ δεν ξαναδιαβάζετε
- Φωτογραφίες από άτομα με τα οποία έχετε κόψει επαφή
- Υπενθυμίσεις που δεν χρειάζεστε πλέον
- Φωνητικά μηνύματα που δεν έχετε ξανακούσει
- Εφαρμογές που οδηγούν σε συγκρίσεις
- Σημειώσεις που σας πληγώνουν την καρδιά
- Αναρτήσεις από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που σας κάνουν να νιώθετε πως έχετε αποτύχει
- Λίστες προϊόντων που σας κάνουν να νιώθετε πως δεν έχετε αρκετά
- Φακέλους της δουλειάς που θα έπρεπε να είχατε διαγράψει
- Πρόχειρα μηνύματα που δεν στείλατε ποτέ
- Φωτογραφίες και στιγμιότυπα από επώδυνες εμπειρίες – σε περίπτωση που χρειαστούν
Παλιές συνομιλίες
Υπάρχει κάτι παρηγορητικό, όσο και βασανιστικό στο να ξαναδιαβάζεις παλιές συνομιλίες. Ίσως είναι με κάποιον που σας πλήγωσε, ή κάποιον που ακόμα σας λείπει. Κάθε αναδρομή σε αυτήν τη συνομιλία μπορεί να ανοίξει ξανά μικρά συναισθηματικά τραύμτα που νομίζατε ότι είχαν επουλωθεί.
Δίνει στον εγκέφαλό σας μια ψεύτικη αίσθηση ελέγχου, σαν να αλλάζει αυτό που συνέβη αν ξαναδείτε τα λόγια που ειπώθηκαν. Αλλά η επούλωση συμβαίνει στο παρόν, όχι στο παρελθόν. Η διαγραφή του περιεχομένου αυτού, θα απελευθερώσει την ένταση που κρατάτε εγκλωβισμένη για καιρό.
Στιγμιότυπα οθόνης τα οποία ποτέ δεν ξαναδιαβάζετε
Τα στιγμιότυπα οθόνης (screenshots) είναι σαν την ψηφιακή ακαταστασία με συναισθηματικό βάρος. Τα καταγράφουμε με καλές προθέσεις: συνταγές, αποφθέγματα, πράγματα που μας βάζουν σε σκέψεις. Αλλά σπάνια τα ξαναβλέπουμε.
Αντ’ αυτού, μένουν εκεί, σαν μικρές υπενθυμίσεις για όλα όσα “πρέπει” να κάνουμε, “πρέπει” να διαβάσουμε, ή “πρέπει” να γίνουμε. Κάθε φορά που τα προσπερνάτε, ο εγκέφαλός σας δέχεται ένα διακριτικό τσίμπημα ενοχής ή πίεσης.
Διαγράψτε τα. Αν είναι πραγματικά σημαντικό, θα το θυμηθείτε.
Φωτογραφίες από άτομα με τα οποία έχετε κόψει επαφή
Αυτό πονάει λίγο. Οι φωτογραφίες είναι δυνατές, γιατί «παγώνουν» στιγμές στον χρόνο. Αλλά όταν αυτές οι στιγμές ανήκουν σε σχέσεις που έχουν τελειώσει, μπορούν να φέρουν ένα αόρατο συναισθηματικό φορτίο.
Πολλοί συνηθίζουν να κρατάνε φωτογραφίες παλιών φίλων και περασμένων σχέσεων, λέγοντας στον εαυτό τους ότι νοσταλγούν τις ανέμελες στιγμές του παρελθόντος. Όμως, αυτό είναι μια μορφή προσκόλλησης.
Απελευθερωνόμαστε όταν αφήνουμε πράγματα πίσω μας. Κρατήστε τις αναμνήσεις στην καρδιά σας, όχι στη συλλογή σας.
Υπενθυμίσεις που δεν χρειάζεστε πλέον
Ανοίξτε την εφαρμογή του ξυπνητηριού σας αμέσως. Έχετε δέκα διαφορετικά ξυπνητήρια για κάθε πιθανό σενάριο αφύπνισης; Ή υπενθυμίσεις για συναντήσεις που έγιναν μήνες πριν, αλλά αναβοσβήνουν ακόμα;
Κάθε μία είναι σαν φασαρία στο παρασκήνιο για το νευρικό σας σύστημα. Σας θυμίζουν ημιτελείς εργασίες και σας κρατούν σε συνεχή επαγρύπνηση. Απλοποιήστε το.
Κρατήστε μόνο ό,τι εξυπηρετεί την καθημερινότητά σας. Ο μινιμαλισμός δεν αφορά μόνο το σπίτι σας. Αφορά και τις ειδοποιήσεις σας.
Φωνητικά μηνύματα που δεν έχετε ξανακούσει
Υπάρχει κάτι περίεργα συναισθηματικό με τις φωνητικές σημειώσεις/τα φωνητικά μηνύματα. Περιέχουν τον τόνο, την ανάσα, τις παύσεις, όλα τα αόρατα στρώματα της επικοινωνίας.
Αλλά όταν αυτά τα μηνύματα ανήκουν σε κάποιον που δεν έχει πλέον θέση στη ζωή σας, μπορούν να σας κρατήσουν στάσιμους.
Εφαρμογές που οδηγούν σε συγκρίσεις
Εκείνες οι εφαρμογές που σας κάνουν να αισθάνεστε λίγο κατώτεροι μετά το σκρολάρισμα. Είναι σχεδιασμένες να σας κρατούν προσκολλημένους, πυροδοτώντας τη σύγκριση, το αγαπημένο πεδίο εκκόλαψης του άγχους.
Το νευρικό σας σύστημα δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ πραγματικής και αντιληπτής απειλής. Όταν το τηλέφωνό σας συνεχίζει να σας τροφοδοτεί με εικόνες «καλύτερων» προτύπων, το σώμα σας αντιδρά σαν να μένετε πίσω.
Επιμεληθείτε τον ψηφιακό σας χώρο με τόση πρόθεση όση επιμελείστε και το σπίτι σας.
Σημειώσεις που σας πληγώνουν
Οι εφαρμογές σημειώσεων είναι εξομολογητήρια για το μυαλό των σημερινών ανθρώπων. Ρίχνουμε εκεί τις σκέψεις μας: φόβους, απογοητεύσεις, ανολοκλήρωτα μηνύματα. Αυτό μπορεί να είναι θεραπευτικό εκείνη τη στιγμή. Όμως με τον καιρό, η επανάληψη της ανάγνωσής τους μπορεί να αναζωπυρώσει τον πόνο αντί να τον απελευθερώσει.
Μερικές φορές, η ίδια η πράξη της γραφής είναι η θεραπεία. Το αρχείο δεν χρειάζεται να διατηρηθεί. Όταν τελειώσετε να γράφετε κάτι βαρύ, ρωτήστε τον εαυτό σας: το κρατάω για να εξελιχθώ ή για να κολλήσω σε κάτι;
Αναρτήσεις από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που σας κάνουν να νιώθετε πως έχετε αποτύχει
Τις αναρτήσεις που αποθηκεύετε επειδή σας κάνουν να αισθάνεστε ότι θα έπρεπε να κάνετε περισσότερα. Προγράμματα γυμναστικής που δεν ξεκινάτε ποτέ. Μυστικά παραγωγικότητας που υπόσχονται να «διορθώσουν» τις συνήθειές σας. Συμβουλές σχέσεων που δεν ταιριάζουν καν στη ζωή σας.
Σας ψιθυρίζουν: «Δεν τα έχετε καταφέρει». Αλλά η εξέλιξη δεν μετριέται από το πόσο περιεχόμενο αυτοβοήθειας έχετε καταναλώσει.
Λίστες προϊόντων που σας κάνουν να νιώθετε πως δεν έχετε αρκετά
Η συνήθεια να αποθηκεύετε προϊόντα στα “αγαπημένα” έχει να κάνει με την επιθυμία για έλεγχο. Κάθε φορά που έκανα κύλιση σε αυτά, ένιωθα ότι ζούσα σε μια συνεχή κατάσταση «όχι αρκετά».
Είναι φυσιολογικό να επιθυμείτε να αποκτήσετε διάφορα πράγματα. Αλλά όταν η επιθυμία μετατρέπεται σε ψηφιακή υπερφόρτωση, γεννά ανησυχία. Η αξία σας δεν βρίσκεται στο ηλεκτρονικό σας καλάθι αγορών.
Φακέλους της δουλειάς που θα έπρεπε να είχατε διαγράψει
Για όποιον αναμειγνύει την προσωπική και την επαγγελματική ζωή του σε ένα τηλέφωνο (που, ας είμαστε ειλικρινείς, οι περισσότεροι από εμάς το κάνουμε), αυτό είναι σημαντικό.
Το να κρατάτε παλιά projects, αχρείαστα PDF ή στιγμιότυπα οθόνης εργασίας μπορεί να δυσκολέψει την νοητική σας αποσύνδεση. Λέει στον εγκέφαλό σας, «Η δουλειά είναι πάντα εδώ».
Διαχωρίστε τη δημιουργική εργασία απ’ τον προσωπικό σας χώρο. Όχι αγοράζοντας ένα δεύτερο τηλέφωνο, αλλά διαγράφοντας οτιδήποτε δεν ανήκε στην παρούσα στιγμή. Έτσι θα αποκτήσετε πνευματική διαύγεια.
Πρόχειρα μηνύματα που δεν στείλατε ποτέ
Αυτά τα μισογραμμένα μηνύματα σε ανθρώπους που σας πλήγωσαν ή σας
μπέρδεψαν είναι συναισθηματικές νάρκες. Αντιπροσωπεύουν συζητήσεις που
υπάρχουν μόνο στο κεφάλι σας.
Το να τα κρατάτε διατηρεί την ενέργεια ζωντανή.
Αν είναι αρκετά σημαντικό για να ειπωθεί, στείλτε το. Αν όχι, ξεφορτωθείτε το. Η επούλωση μερικές φορές έρχεται με τη διαγραφή τους, όχι με την αποστολή τους.
Φωτογραφίες και στιγμιότυπα από επώδυνες εμπειρίες – σε περίπτωση που χρειαστούν
Όλοι το κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κρατώντας αποδείξεις από έναν καβγά, μια διαφωνία ή κάτι που είπε κάποιος και μας πλήγωσε. Είναι μια μορφή αυτοπροστασίας σε ψηφιακή μορφή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτές οι αποδείξεις δεν φέρνουν ασφάλεια. Φέρνουν άγχος.
Όταν κρατάτε αποδείξεις πόνου, παραμένετε δεμένοι με την εμπειρία της πληγής. Κρατάτε παλιά στιγμιότυπα οθόνης μιας προδοσίας γιατί λέτε στον εαυτό σας ότι μπορεί να τα «χρειαστείτε κάποια μέρα». Ποτέ δεν θα τα χρειαστείτε, Αυτό που χρειάζεστε, είναι η ελευθερία.
Η σημασία των παραπάνω συνηθειών
Το άγχος ευδοκιμεί στην υπερβολή: Πάρα πολλές σκέψεις, πάρα πολλές καρτέλες, πάρα πολλά ψηφιακά φαντάσματα που ζουν δωρεάν στο κινητό σας. Όταν η συσκευή σας είναι ακατάστατη, αυτό αποτυπώνεται στο μυαλό σας.
Μπορεί να μην νιώσετε το βάρος όλης αυτής της αποθήκευσης μέχρι να αρχίσετε να καθαρίζετε την συσκευή σας. Είτε πρόκειται για το σπίτι σας, το πρόγραμμά σας, είτε για το τηλέφωνό σας, η απλότητα ησυχάζει το νευρικό σύστημα. Το να διαγράφετε δεν είναι απώλεια. Είναι επιστροφή στη γαλήνη, στην οργάνωση και στη διαύγεια.
Δεν χρειάζεται να καθαρίσετε εντελώς το τηλέφωνό σας ή να αποκηρύξετε την τεχνολογία. Απλά πρέπει να αρχίσετε να παρατηρείτε τι σας βαραίνει. Κάθε ψηφιακό αντικείμενο φέρει ενέργεια, κάποια ήρεμη, κάποια χαοτική.
Επιλέξτε τι επιτρέπετε να παραμείνει. Αν το τηλέφωνό σας υποτίθεται ότι κάνει τη ζωή ευκολότερη, δεν θα έπρεπε να σας προκαλεί σφίξιμο στο στήθος κάθε φορά που το πιάνετε. Το άγχος συχνά ξεκινάει σε μικρές, αόρατες στιγμές.
Το μήνυμα που ξαναδιαβάζετε, η ανάρτηση που αποθηκεύετε, το ξυπνητήρι που δεν σταματάει ποτέ να αναβοσβήνει. Ίσως σήμερα, διαγράψετε ένα πράγμα που δεν σας προσφέρει τίποτα πλέον. Ξεκινήστε από εκεί.
Γιατί η ηρεμία δεν βρίσκεται σε μια άλλη εφαρμογή ή σε κάποιο κόλπο παραγωγικότητας. Βρίσκεται στον ήσυχο χώρο που δημιουργείτε: ένα διαγραμμένο αρχείο τη φορά.
