Κρίνεται σήμερα η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο στην πιλοτική δίκη που διεξάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
Στο Δικαστήριο θα συζητηθεί η αγωγή κατά του Δημοσίου από εκπαιδευτικό δημόσιο υπάλληλο ο οποίος διεκδικεί για τα έτη 2023 και 2024 την καταβολή Δώρων συνολικού ποσού 6.278 ευρώ, με το επιχείρημα ότι η χώρα δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο χρεοκοπίας, ούτε βρίσκεται σε δημοσιονομικούς περιορισμούς σαν και αυτούς που εφαρμόστηκαν με τα μνημόνια που έφεραν την κατάργηση των Δώρων στο Δημόσιο.
Η απόφαση έχει βαρύνουσα σημασία δεδομένου ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε ανατρέψει το 2019 την κρίση του ΣΤ΄Τμήματος που ήταν υπέρ της επαναφοράς των Δώρων στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Σημειώνεται ότι με επιστολές της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων προς την κυβέρνηση από τα τέλη του 2024, έχει τεθεί η επαναφορά των Δώρων για τους Δικαστικούς λειτουργούς.
Παράθυρο υπέρ της επιστροφής των Δώρων όπως προκύπτει από την εισήγηση που θα συζητηθεί ενώπιον του ΣτΕ την οποία έχει στη διάθεσή του το Capital.gr, μπορεί να ανοίξει η οδηγία για τη σύγκλιση των κατώτατων αμοιβών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η οδηγία 2022/2241 Ε.Ε εφαρμόζεται μεν από την κυβέρνηση με τον νόμο 5163/2024 και τον καθορισμό εισαγωγικού μισθού 880 ευρώ στο Δημόσιο ίσο δηλαδή με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα πλην όμως στο Δημόσιο δεν περιλαμβάνονται τα Δώρα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα.
Την ερμηνεία της οδηγίας και την εσφαλμένη όπως ισχυρίζεται μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο χωρίς τα Δώρα για το δημόσιο επικαλείται και ο ενάγων δημόσιος υπάλληλος. Στην περίπτωση που δεν ικανοποιηθεί ως προς την επαναφορά των Δώρων που του αναλογούν με βάση το μισθολογικό καθεστώς του Δημοσίου αξιώνει την καταβολή Δώρων με βάση την εξίσωση των κατώτατων αμοιβών μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Η μεταφορά της οδηγίας για την εξίσωση αμοιβών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι ένα από τα καίρια ζητήματα και ως προς το θέμα αυτό στη σκέψη 17 της εισήγησης του ΣτΕ αναφέρεται ότι θα πρέπει:
1.Να ελεγχθεί αν η περίοδος της αγωγής για τα Δώρα εμπίπτει εν όλω ή εν μέρει στην περίοδο μετά την λήξη της προθεσμίας (15.11.2024) μεταφοράς της Οδηγίας.
2.Να ερμηνευθούν οι ορισμοί της Οδηγίας, αν θεσπίζουν και επιταγές για άνευ ετέρου εξομοίωση μισθών και μάλιστα μεταξύ των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, περαιτέρω δε, αν η εξομοίωση αφορά κατωτάτους μόνο μισθούς, αν υφίσταται ενωσιακή έννοια τέτοιου κατωτάτου μισθού, πώς αυτή συγκροτείται και ποια τα περιθώρια των Κρατών-Μελών για άλλη, διαφορετική διάπλαση των μισθών (κατωτάτων ή μη) κατά κατηγορίες.
3.Να ερευνηθεί ποια είναι η νομοθετική διάπλαση των αποδοχών των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων (διαχρονικώς, λαμβανομένου υπόψη και του ν. 4354/2015), συγκρινόμενη προς αυτήν των αποδοχών των εργαζομένων με σχέση εξηρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, κατά το εργατικό δίκαιο.
Τυχόν αποδοχή της οδηγίας από τους Δικαστές του Σ.τ.Ε θα σημάνει τουλάχιστον ότι στο Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλονται 12 τακτικοί μισθοί συν 2 επιπλέον στο ύψος των εκάστοτε εισαγωγικών αποδοχών που θα ισχύουν για το Δημόσιο λόγω της εξίσωσης με τον κατώτατο μισθό. Αν εφαρμοζόταν σήμερα η πλήρη εξίσωση των κατώτατων αμοιβών τότε στο Δημόσιο θα έπρεπε να καταβάλλονται επιπλέον 2 μισθοί των 880 ευρώ το χρόνο.
Στα 2,68 δισ. ευρώ το κόστος
Το Δημόσιο επικαλείται τα δημοσιονομικά περιθώρια για την επαναφορά των Δώρων στο Δημόσιο και σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται στην εισήγηση μετά τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες επιτρέπουν την καταβολή παροχών ύψους έως 1 δισ.ευρώ ετησίως.
Επιπρόσθετα, εκτιμά ότι τυχόν επαναφορά των Δώρων στο Δημόσιο με δυο πλήρεις μισθούς θα έχει κόστος 2,68 δισ. ευρώ ετησίως και επισημαίνει ότι θα υπάρξει κίνδυνος εκτροχιασμού και πιθανούς εκκίνησης της διαδικασίας υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος, που ήταν η κύρια αιτία επιβολής των περιοριστικών μέτρων με τα μνημόνια.
Δώρα και μονιμότητα
Στα επιχείρημα που προβάλλει το Δημόσιο για την ακύρωση της προσφυγής και τη μη επαναφορά των Δώρων στους δημοσίους υπαλλήλους είναι και… η μονιμότητα.
Οπως το Δημόσιο ισχυρίζεται, οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, λόγω των διαφορετικών εν γένει συνθηκών υπό τις οποίες τελούν ως προς την πρόσληψη, την υπηρεσιακή εξέλιξη, τη μονιμότητα, τη λύση της υπηρεσιακής σχέσης, δεν τελούν υπό τις ίδιες ή έστω παρόμοιες συνθήκες παροχής των υπηρεσιών τους με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, με συνέπεια να παρίσταται επιτρεπτή, εκτός των άλλων, και η μη θεσμοθέτηση επιδομάτων εορτών και αδείας στους εργαζομένους του δημοσίου τομέα.
Πηγή: Capital.gr
