Η ανατροφή από μια συναισθηματικά απόμακρη, ψυχρή μητέρα, αφήνει σημάδια που εξακολουθούν να δυσκολεύουν τον άνθρωπο και στην ενήλικη ζωή του, ακόμη και με τρόπους που δεν συνειδητοποιεί.
Στο άρθρο αυτό, αναλύονται τα 8 στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά μιας γυναίκας που έχει μεγαλώσει με μια απόμακρη συναισθηματικά και απαξιωτική μητέρα και, περιγράφονται οι λόγοι για τους οποίες οι συνέπειες της ανατροφής αυτής, εξακολουθούν να επηρεάζουν ασυνείδητα τη ζωή της.
Οι γυναίκες που μεγάλωσαν με μια ψυχρή και απόμακρη μητέρα, συχνά έχουν αυτά τα 8 χαρακτηριστικά χωρίς να το συνειδητοποιούν
- Αμφισβητούν την αξία τους
- Δυσκολεύονται να δεχτούν κομπλιμέντα
- Λαχταρούν να γίνουν ανεξάρτητες αλλά φοβούνται την εξάρτηση
- Κλείνονται στον εαυτό τους αντί να εκφράσουν την απογοήτευσή τους
- Έντονη ευαισθησία στην απόρριψη
- Συμβιβάζονται για να αποφύγουν τη σύγκρουση
- Υποτιμούν τα επιτεύγματά τους
- Διώχνουν τους ανθρώπους όταν η σχέση γίνεται πολύ στενή
Αμφισβητούν την αξία τους
Ένα από τα πιο συνηθισμένα στοιχεία που παρατηρούνται σε μια γυναίκα που έχει μεγαλώσει με μια απόμακρη και ψυχρή μητέρα είναι η χαμηλή αίσθηση της αξίας της.
Στο βάθος, αισθάνονται διαρκώς την ανάγκη να “κερδίσουν” την αγάπη ή την αποδοχή. Σχετικές έρευνες, έχουν δείξει πως, τα παιδιά που βιώνουν συναισθηματική παραμέληση, είναι πιο επιρρεπή σε προβλήματα αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή τους.
Η αίσθηση της κατωτερότητας, εκφράζεται με διάφορους τρόπους, από την ανάγκη τους να είναι μονίμως τα ‘καλά παιδιά’ έως την πάση θυσία, αποφυγή των συγκρούσεων.
Αποφεύγουν την ανάληψη ευθυνών, ή τις νέες σχέσεις, παρά μόνο αν είναι απόλυτα σίγουροι ότι θα πάει καλά. Φοβούνται πολύ πως, δεν θα είναι αρκετές. Πρέπει να αναγνωρίσουν αυτό το μοτίβο.
Όταν νιώθετε πως διστάζετε πολύ από τον φόβο της απόρριψης, κάντε μια παύση και σκεφτείτε αν, ο φόβος σας είναι βάσιμος στην πραγματικότητα ή αν προέρχεται από το παρελθόν.
Δυσκολεύονται να δεχτούν κομπλιμέντα
Οι γυναίκες που έχουν μεγαλώσει με απαξιωτικές μητέρες, δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν τον έπαινο.
Σε ένα περιβάλλον όπου δεν λάμβαναν στοργή, το κομπλιμένο τους μοιάζει κάτι ξένο, ακόμη και καχύποπτο. Σχετικές έρευνες, υποστηρίζουν ότι η απόρριψη από την μητέρα, οδηγεί σε δυσκολίες στη διαχείριση και την αποδοχή των θετικών σχολίων στην ενήλικη ζωή.
Πρόκειται για έναν μηχανισμό επιβίωσης. Αν έχετε μάθει να ζείτε σ΄ ένα περιβάλλον όπου δεν δεχόσασταν θετικά σχόλια, το μυαλό σας θα μάθει να ερμηνεύει όχι μόνο ως κάτι περιττό, αλλά ακόμη και ως κάτι το χειριστικό.
Είναι πολύ δύσκολο για τις γυναίκες αυτές να πουν “ευχαριστώ” στο άκουσμα ενός κομπλιμέντου. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια. Ωστόσο, οι μικρές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίον ερμηνεύετε τον κόσμο, μπορεί να κάνουν μεγάλη διαφορά στον τρόπο με τον οποίον βλέπετε τον εαυτό σας.
Λαχταρούν να γίνουν ανεξάρτητες αλλά φοβούνται την εξάρτηση
Όταν μεγαλώνεις με μια μητέρα που δεν σου προσφέρει συναισθηματική στήριξη, μαθαίνεις από νωρίς να στηρίζεσαι μόνο στον εαυτό σου. Από την μια πλευρά, αυτό είναι δύναμη.
Σημαίνει πως, η γυναίκα μπορεί να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις και δεν την πτοούν εύκολα οι δυσκολίες. Στον αντίποδα, οδηγεί σε εσωτερική σύγκρουση.
Η γυναίκα δηλαδή, νιώθει δυσφορία όταν πρέπει να βασιστεί σε κάποιον άλλον, ακόμη και όταν έχει ανάγκη από βοήθεια. Μπορεί να απορρίπτει την προσφορά βοήθειας επειδή αισθάνεται πολύ ευάλωτη, πως εκθέτει τις αδυναμίες της.
Αν αυτό το στοιχείο σας χαρακτηρίζει, δεχτείτε τη βοήθεια κάποιου που εμπιστεύεστε. Κάποιες φορές, αυτό είναι η πιο γενναία απόφαση.
Κλείνονται στον εαυτό τους αντί να εκφράσουν την απογοήτευσή τους
Πόσες φορές κάνατε πίσω και σωπάσατε αντί να εκφράσετε τα συναισθήματά σας; Όταν μια γυναίκα μεγαλώνει από μια ψυχρή, απαξιωτική μητέρα, μαθαίνει ότι, η έκφραση των συναισθημάτων της, μπορεί να της δημιουργήσουν μεγαλύτερο πρόβλημα.
Σταδιακά, αυτή η τάση οδηγεί σε απομόνωση. Σχετικές έρευνες μας πληροφορούν ότι, τα παιδιά που μεγαλώνουν με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς, αναπτύσσουν παθητικούς μηχανισμούς διαχείρισης.
Ουσιαστικά εσωτερικεύουν το στρες και καταπιέζουν τα συναισθήματά τους. Όταν σου μαθαίνουν από μικρή ηλικία ότι, τα συναισθήματά σου δεν έχουν αξία, μαθαίνεις να τα κρατάς για τον εαυτό σας.
Στις ενήλικες σχέσεις, αυτό οδηγεί σε θυμό, παρανοήσεις, ακόμη και σωματικά συμπτώματα στρες.
Μάθετε να αποδέχεστε τα συναισθήματά σας – μπορείτε να τα γράψετε ή να ζητήσετε τη συνδρομή ενός ειδικού. Η σταδιακή διαχείριση των συναισθημάτων, θα κάνει δυνατή και την έκφρασή τους.
Έντονη ευαισθησία στην απόρριψη
Για κάποια που έχει μεγαλώσει από μια μητέρα απαξιωτική, η απόρριψη μπορεί να μοιάζει με το τέλος. Αυτή συνδέεται με τον κυρίαρχο φόβο μέσα της, που της λέει ότι δεν είναι σημαντική.
Αυτός ο φόβος, πυροδοτεί την απόκριση του τραύματος, όπου οι πληγές
από το παρελθόν, εμφανίζονται με αφορμές που εμφανίζονται στο παρόν.
Η Brené Brown, έχει πει σχετικά με την ευαλωτότητα ότι, “Δεν έχει
σημασία αν κερδίζεις ή αν χάνεις. Σημασία έχει, να βρίσκεις το θάρρος να
εκφραστείς”.
Όσοι άνθρωποι έχουν βιώσει για χρόνια την απόρριψη, φοβούνται πολύ να πάρουν το ρίσκο. Ακόμη και μια μικρή παράβλεψη, μπορεί να τους οδηγήσει σε καταστροφικές σκέψεις.
Μην θεωρείτε αυτονόητο πως, όλοι οι άνθρωποι θα σας αντιμετωπίσουν όπως η μητέρα σας.
Συμβιβάζονται για να αποφύγουν τη σύγκρουση
Το να μεγαλώνεις σε ένα απαξιωτικό περιβάλλον, σε κάνει να φοβάσαι και να αποφεύγεις πάση θυσία τις συγκρούσεις αφού αυτές μπορεί να επιφέρουν μείωση της συναισθηματικής ζεστασιάς.
Στην ενήλικη ζωή τους, οι γυναίκες που έχουν μεγαλώσει από απαξιωτικές μητέρες, μαθαίνουν να συμβιβάζονται. Κάνουν το παν προκειμένου να κατευνάζουν τα πνεύματα, ακόμη και αν αυτό, σημαίνει να θυσιάζουν τις ανάγκες τους.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί:
- Να ζητούν διαρκώς συγγνώμη – ακόμη και αν δεν φταίνε,
- Να συμφωνούν να κάνουν πράγματα που δεν μπορούν,
- Να καταπνίγουν τα αληθινά τους συναισθήματα και να υποκρίνονται ότι συμφωνούν,
Όλες αυτές οι συμπεριφορές, δείχνουν πως, η γυναίκα έχει ανάγκη να μην “ταράξει τα νερά”, με αποτέλεσμα ωστόσο, να μην μπορεί να καλλιεργήσει αυθεντικές σχέσεις που βασίζονται στην αμοιβαιότητα. Η πραγματική εγγύτητα προϋποθέτει ειλικρίνεια, ακόμη και αν προκαλεί δυσφορία.
Υποτιμούν τα επιτεύγματά τους
Φανταστείτε να προσπαθείτε να καταφέρετε κάτι. Να καταβάλλετε προσπάθεια, να αφιερώνετε χρόνο. Όταν δέχεστε συγχαρητήρια για την επιτυχία σας ωστόσο, ενστικτωδώς την απαξιώνετε, λέγοντας πως, “δεν έγινε και τίποτα” , ή “καθένας θα μπορούσε να το κάνει”.
Ουσιαστικά, αντί να χαίρεστε, υποτιμάτε την προσπάθειά σας, επειδή κανείς δεν την αναγνώριζε όταν ήσασταν παιδιά. Όταν ένας άνθρωπος δεν δέχεται τον έπαινο, δεν θεωρεί τα επιτεύγματά του σημαντικά ή άξια αναγνώρισης.
Ο William James έχει πει πως, “Μία από τις βαθύτερες ανάγκες ου ανθρώπου είναι να τον εκτιμούν”. Όταν μια γυναίκα απαξιώνει η ίδια τις επιτυχίες της, ακυρώνει αυτή τη θεμελιακή ανθρώπινη ανάγκη: να την εκτιμούν.
Αν σας είναι δύσκολο να γιορτάσετε τις επιτυχίες σας, τουλάχιστον να τις αναγνωρίζετε. Αναλύστε όσα έχετε καταφέρει και πως έχετε νιώσει για αυτά.
Σταδιακά, θα μάθετε να αναγνωρίζετε τις επιτυχίες σας, χωρίς να θεωρείτε πως φέρεστε αλαζονικά ή εγωκεντρικά.
Διώχνουν τους ανθρώπους όταν η σχέση γίνεται πολύ στενή
Αξίζει να σημειωθεί κάτι σημαντικό. Ορισμένοι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει σε συνθήκες συναισθηματικής ψυχρότητας, μπορεί να απωθούν από κοντά τους ανθρώπους, όταν η σχέση γίνεται πιο στενή.
Δεν είναι ότι δεν έχουν ανάγκη την εγγύτητα. Το αντίθετο. Η αληθινή εγγύτητα όμως, μπορεί να τους τρομάζει επειδή δεν έχουν βιώσει ποτέ ασφαλείς δεσμούς αγάπης.
Έτσι, σαμποτάρουν τις σχέσεις, δημιουργώντας καυγάδες ή απόσταση. Αν παρατηρήσετε αυτό το μοτίβο, να είστε προνοητικοί. Ρωτήστε τον εαυτό σας, για ποιο λόγο απωθείτε έναν άνθρωπο – έχετε πράγματι ανάγκη από χώρο, ή μήπως είναι αντίδραση σε φόβους από το παρελθόν;
Ανοιχτείτε σε κάποιον έμπιστο φίλο ή σε έναν επαγγελματία ώστε να σας βοηθήσει να δείτε τη διαφορά ανάμεσα στα υγιή όρια και τους μηχανισμούς άμυνας.
Tip: Μιλήστε και εκφράστε τα συναισθήματά σας
Να θυμάστε πως, όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, μπορούν να αλλάξουν. Είναι συνήθειες που έχουν διαμορφωθεί στο περιβάλλον όπου μεγαλώσατε – αλλά μπορούν να αναπροσδιοριστούν.
Ξεκινήστε με απλά βήματα. Πείτε ευχαριστώ όταν δέχεστε κομπλιμέντα.
Μιλήστε και εκφράστε τα συναισθήματά σας, όταν νιώθετε ότι δεν σας
ακούν.
Ζητήστε βοήθεια αν τη χρειάζεστε.
Κάθε μικρό βήμα, μπορεί να σας βοηθήσει να απελευθερωθείτε από τα μοτίβα του παρελθόντος και να καλλιεργήσετε πιο υγιείς σχέσεις. Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, μπορεί να είναι βαριές, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας κρατούν για πάντα καθηλωμένους στο παρελθόν.
Καλλιεργήστε τις υποστηρικτικές, ικανοποιητικές σχέσεις που πραγματικά σας αξίζουν.
