Συνέντευξη στο Marie Claire παραχώρησε η Νάντια Κοντογεώργη και μεταξύ άλλων μίλησε για τον τρόπο που έμαθε να διαχειρίζεται η ίδια τον εαυτό της, έπειτα από δυσκολίες που αντιμετώπισε, ενώ αποκαλύπτει και τον άγνωστο τραυματισμό που είχε, ο οποίος την κράτησε καθηλωμένη στο σπίτι.
«Πέρασα αρκετό καιρό στο σπίτι λόγω του ατυχήματος που είχα, είχα σπάσει το πόδι μου για όσους δεν το ξέρετε. Πέρασα αρκετό χρόνο στο σπίτι, οπότε επέστρεψα λίγο στα φυσικά μου χρώματα, για όσο καιρό κρατήσει και αυτό. Δεν θεωρώ σημαντικό το θέμα των μαλλιών, τα άφησα λίγο για να το δω και έτσι», είπε αρχικά η Νάντια Κοντογεώργη.
«Ποτέ το θέμα της εμφάνισης δεν ήτανε για εμένα σημαντικό, κάπως επειδή όλα αυτά τα χρόνια το σκεφτόμουν κάποια στιγμή να δω και το φυσικό μου χρώμα -εντάξει το ξανθό είναι λίγο πιο λαμπερό- επειδή είχα γεννηθεί και ξανθιά και σκουραίνει το μαλλί κατά τη διάρκεια των ετών, το άφησα λίγο έτσι να το δω και λίγο πιο σκούρο. Ήταν και όλη η περίοδος τέτοια που με έκανε να έχω πιο ήρεμος ρυθμούς και να είμαι σε πιο ήσυχη ψυχοσυναισθηματική κατάσταση», παραδέχεται χαρακτηριστικά.
«Για πολλά χρόνια είχα το διαζευκτικό ή στα πράγματα. Ή θα είσαι ταπεινός ή θα είσαι αλλά αλαζόνας. Με τα χρόνια αρχίζω και πιστεύω περισσότερο στο συνδετικό “και”. Μπορείς να είσαι ταπεινός και ταυτόχρονα να γνωρίζεις την αξία σου και να την υπερασπίζεσαι.
Τώρα νομίζω ότι η ζωή αναγκαστικά μου δίδαξε πώς μπορώ μέσα στην καθημερινότητά μου να κάνω και αυτό που αγαπώ χωρίς φόβο για το ότι αύριο μπορεί να μη μου δοθεί η ευκαιρία και να εστιάσω περισσότερο στο να είμαι καλά και σε εσωτερική ισορροπία, γιατί αυτό εν τέλει είναι και πιο παραγωγικό.
Επειδή πάντα με πίεζα να γίνομαι παραγωγική, ακόμα και όταν δεν ήμουν καλά και με έφτανα στα άκρα, τώρα προ συναισθηματικής επιβίωσης, το σώμα μου αναγκάστηκε κάπως να γίνει ο ανώτερος εαυτός μου, εφευρετικός, και με ανάγκασε στην παύση αυτή, που ήταν πολύ μεγάλη ευλογία, γιατί μου έδωσε όλα αυτά για τα οποία λαχταρούσα τα προηγούμενα χρόνια να δίνω χρόνο και δεν έδινα. Όπως ποιοτικό χρόνο με τους ανθρώπους μου, να τους ακούσω περισσότερο», εξομολογείται η Νάντια Κοντογεώργη.
