«Σήμερα είναι μία πολύ δύσκολη στιγμή για την οικογένεια της 23χρονης Ιφιγένειας Μήτσκα, στις 11:00 είναι η κηδεία της στα Γιαννιτσά», ανέφερε στον ΣΚΑΪ και την εκπομπή «Καλημέρα» ο δικηγόρος της οικογένειας του άτυχου κοριτσιού που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, Στέλιος Σούρλας.
«Ξεχειλίζει η θλίψη και η οργή. Έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, είμαστε σίγουροι ότι θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που αναλογούν. Οι οικογένειες των θυμάτων περιμένουν μία ειλικρινή συγγνώμη την οποία δεν έχουν ακούσει», πρόσθεσε ο κ. Σούρλας.
Στην θέση 67 στο 3ο βαγόνι γράφτηκε ο τραγικός επίλογος για την 23χρονη Ιφιγένεια Μήτσκα, της οποίας η σορός ταυτοποιήθηκε δύο ημέρες μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Η Ιφιγένεια από τα Γιαννιτσά ήταν ανάμεσα στα 57 θύματα της τραγωδίας. Ταξίδευε μαζί με τον σύντροφό της, ο οποίος διασώθηκε τραυματισμένος, ενώ καθώς τον έβγαζαν από τα συντρίμμια φώναζε να βοηθήσουν την κοπέλα του που ήταν ακόμα μέσα.
Οι δικοί της άνθρωποι ζητούν να αποδοθούν οι ευθύνες σε όσους είναι υπεύθυνοι για τη σύγκρουση των τρένων που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες νέα παιδιά.
Ο δικηγόρος της οικογένειας, ο οποίος ήταν και εκείνος που ανακοίνωσε ότι βρέθηκε νεκρή η 23χρονη, δήλωσε πως «η οικογένεια της αδικοχαμένης Ιφιγένειας είναι συντετριμμένη και συγκλονισμένη από τον αδόκητο θάνατό της. Αυτό το οποίο ζητούν είναι να αποδοθούν οι ευθύνες, να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι όποιοι και αν είναι αυτοί και να δικαιωθεί η μνήμη της κόρης τους».
«Η Ιφιγένεια καθόταν στον τρίτο βαγόνι, στη θέση 67, στο παράθυρο και δίπλα ο αρραβωνιαστικός της, ο οποίος επέζησε με κάποια εγκαύματα λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύχθηκαν. Δεν έφτασε η φωτιά στο τρίτο βαγόνι, αλλά είχαν αναπτυχθεί μεγάλες θερμοκρασίες.
Με το που έγινε η σύγκρουση έψαξε να βρει την Ιφιγένεια, την βρήκε, μαζί με ένα άλλο παιδί τη μετέφεραν σε άλλο σημείο μέσα στο βαγόνι από τα πόδια και το κεφάλι και διαπίστωσαν ότι είχε αίματα στο κεφάλι και από ό,τι θυμάται είχε σφυγμό. Παρέλαβαν το παιδί οι διασώστες και είπε πάρτε και την κοπελιά μου, όμως έκτοτε αγνοούνταν.»
